به یاد دوست

استاد محترم حجت الاسلام دکتر علی نصیری، مولف و استاد با سابقه حوزه و دانشگاه، در پاسخ به پرسش یکی از همراهان خود به گونه مجازی، در جواب این پرسش که سیر مطالعاتی ما در علوم حدیث و رجال چگونه باشد، فرمایشی دارند که جهت استحضار به عرض می رسد:

منابع علوم حدیث را در یک نگاه کلی می توان به سه دسته اساسی تقسیم کرد:
1. منابع عمومی
مراد آن دسته از کتاب هایی است که به زبان فارسی و بیشتر برای آشنایی آغازین با علوم حدیث فراهم شده اند. در این بخش می توانید کتب حدیثی از مولفان ذیل را دنبال کنید: (اسامی بدون القاب است)
استاد شانه چی؛ زین العابدین قربانی؛ مجید معارف؛ احمد پاکتچی؛ مهدی مهریزی؛ عبدالهادی مسعودی؛ کاظم طباطبایی؛ مهدی غلامعلی؛ کتب حدیثی این ناچیز و ...
2. منابع متوسط؛
یعنی آن دسته از منابعی که به زبان عربی فراهم شده و سطح مباحث در آنها از گستردگی بیشتری برخوردار است. در این بخش کتب حدیثی از مولفان ذیل پیشنهاد می شود:
هاشم معروف الحسنی؛ احمد حاج حسن، علامه عسکری، حسینی جلالی، نورالدین عتر؛ صبحی صالح؛ عمر فلاته؛ محمد مصطفی اعظمی و ...
3. منابع اصیل
مراد از منابع اصیل آن دسته از منابعی است که به عنوان منابع مادر دانش حدیث از آنها نام برده شده و عموماً به عنوان معتبرترین و قدیمی ترین منابع از آنها یاد می شود. مقدمه ابن صلاح، معرفه علوم الحدیث حاکم نیشابوری و مقباس الهدایه از علامه مامقانی از این دسته اند.
با توضیحی که داده شد شما می توانید مطالعات حدیثی را بر اساس سه مرحله و سه سطح از منابع دنبال کنید. در زمینه معارف حدیثی توصیه اصلی این جانب مطالعه میدانی و کامل کافی شریف است که مناسب است در حضور استاد یا به صورت مباحثه یا در ضعیف ترین حالت با مطالعه فردی دنبال شود.